Een echtpaar eend wandelt statig over de weg voorbij, ze lopen zowaar nog gelijk ook. Door hen geïnspireerd loop ik op de maat van het liedje in mijn hoofd de dag tot een zinvol geheel, onderwijl illustraties verzamelend
voor een mooi plaatje.
Verderop schijnt het te regenen want aan de horizon tekent een vage regenboog. Het is 1 januari en ik hang beddengoed te luchten over het balkonnetje. Fijn om het jaar in een schoon bed te
beginnen. Maar even later storm ik de trap weer op, de boel moet weer binnen omdat het hier inmiddels ook regent. De eerste actie van het jaar. Hopelijk ren ik aan het eind van dit jaar nog net zo snel de trap op.
Wat
jammer trouwens dat er geen sneeuw ligt. Al was het maar om de ongereptheid van deze dag te benadrukken. Een heel nieuw jaar, je krijgt het zomaar cadeau, als een blanco stuk papier waar jezelf een invulling aan mag geven. Zoals vroeger op school met een nieuw
schrift. Wanneer je er later- volgeschreven- in terug bladerde was de degradatie van handschrift tussen de eerste en laatste bladzijde vaak verbluffend!
Inmiddels veertien dagen verder en het dreigt, behalve een
enkel dagje vorst, weer een echte baggermaand te worden. De laatste boeken die ik las, speelden zich af in het middenoosten, rond de tijd van Jezus geboorte. Zoals je ook in de Bijbel tegen komt was het gebruikelijk om bij binnentreden van iemands territorium
sandalen uit te trekken en het stof van de voeten te wassen. Wat een goede gewoonte! En dat was nog maar stof….Terwijl hier alles bagger is. Mensen uit een andere cultuur trekken sowieso binnenshuis de schoenen uit, en ook hun visite. Zo nodig zijn
er sloffen tegen koude voeten. Dat lijkt me wel wat! Maar helaas ontbreekt het lef dat door te voeren.
Voor binnenkomst van een varkenshouderij of kippenfokkerij staat een bak desinfecteermiddel waar men eerst doorheen
moet. Een economische kwestie omwille van gezondheid der dieren. Maar waarom zoiets eigenlijk niet verkrijgbaar voor de buitendeur thuis? Het heeft ongetwijfeld te maken met een oeverloze- aan slaafsheid grenzende- bereidheid van degene, doorgaans
de meeste troep opruimende, die eraan gewend is water naar de zee te dragen. Wat een oplossing… Ook voor de hond, de liefste maar ook grootste vervuiler. Al zou daarvoor alleen een soort complete wasstraat inclusief föhn volstaan!
En dan gebeurt het echt, zowaar een beetje sneeuw! Te weinig voor een volwassen sneeuwpop, maar genoeg om optimaal van te
genieten. Heel even de suggestie van echte winter. Want helaas, na één dag blijkt het slechts baggercamouflage. Roos