Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door eindeloos laagland gaan...
Goh, vorig jaar waren die bloemen toch veel verder, nu nog nauwelijks in de knop..
Een beetje zomerdronken pluk ik, omzichtig voor bijen en vlinders, bloemen uit de tuin. Een
roos, wat hortensia’s, verbena, lavendel en een paar waarvan de naam even kwijt. Ik herken het gevoel van eerdere jaren, eveneens plukkend voor dezelfde vriendin die in het kader van ‘ontspulling’ geen cadeaus wil op haar verjaardag. Tenzij
uit de kringloop.
De zon strooit incidenteel stralen tussen de wolken als de letters van vele gedichtjes, overal in haar huis hangend. Altijd gezellig daar, met gesprekken die ergens over gaan… Voor
een letterfreak als ik is zelfs een bezoekje aan het toilet een aangenaam leerzaam gebeuren.
Wat een vliegen!
Mits niet al te heet of te nat(!)is
er aan de zomertijd maar één wanklank te onttrekken en dat zijn de insecten. In toenemende mate aanwezig. In ieder vertrek thuis liggen vliegenmeppers in diverse kleuren, soorten en maten. En bijna elk
raam heeft een hor. Door de- aan leeftijd gerelateerde- toenemende aanwezigheid van manlief in huis klinkt gemep met bijbehorend gefoeter bijna de hele dag door. Niet zo verwonderlijk-
hond-lijkt-op-baas- dat deze inmiddels net zoveel vliegen vangt als er gemept worden. En hij eet ze ook nog es op...brrr...! De echte terreur van de muggeninvasie ‘s nachts (Oma zei vroeger meuzikken) laat nog
even op zich wachten, al zijn de eersten al geliquideerd...
In mijn kindertijd hingen ze niet alleen in de stal bij de beesten- koeien, kippen en varkens- maar ook in de keuken... Van die kleef vliegenvangers,
boven het aanrecht en…. jà…zelfs boven de etenstafel! En broer en ik maar kijken naar die wriemelende pootjes en vastgeplakte vleugeltjes. Vooral tijdens de Bijbellezing na de middagprak,
door mijn vader- behalve in de hooibouw- uitgesmeerd tot een heel hoofdstuk. Zelfs het wanhopig gezoem bracht mijn ouders niet van de wijs….
Ook in de camper zijn raam- en hordeur onontbeerlijk. Een paar
dagen toeren we in eigen land langs mooie rivieren. Een dag nadat Holland het EK uitgeknikkerd is, lopen we door een dorp met veel oranje shirts aan de wijslijn. Die kunnen weer even de kast in. In de dorpskroeg schiet ik in de lach om het knaloranje
toiletpapier. Toch nog ergens goed voor… Met bungelende voeten boven de beek eten we onze boterham op een bruggetje. Aan beide oevers hoge grassen omgeven door hemelsblauwe libellen, dansend in de zon. Moeilijk te geloven dat deze, evenals de bijen
overigens, ook onder dezelfde noemer 'insecten' geschaard worden. Toch duidelijk een klassenverschil!
Weer thuis achter het aanrecht aanschouw ik met gefascineerd afgrijzen hoe die uitdijende spin voor m’n
keukenraam in zijn web een gevleugeld insect- wel 2 keer de eigen omvang- lamlegt, inkapselt en meevoert.
Insecten….ongetwijfeld nuttige beesten, maar wel BUITEN BLIJVEN! Roos.